Cityhopper

Vier bedden in even zo veel nachten zouden volgen toen we vertrokken uit Shangri-La. Ons eerste adres was na een korte vlucht in Kunming, hoewel adres, we werden meteen vanaf het vliegveld opgehaald om naar het ‘Stone Forest’ gebracht te worden. De rit er naar toe verliep iets langer als verwacht! Op de weg ernaar toe was er een ongeluk gebeurd waardoor we zeker een uur stil hebben gestaan. Daar gaat onze kostbare tijd! Wat dan weer wel gunstig was, is dat alle mist wegtrok en we zowaar iets kunnen zien van de omgeving! Met enige vertraging kwamen we dan aan bij het Stone Forest en hebben we onze toegangskaartjes gekocht en werden we met busjes naar het park gebracht! Even een landkaartje bekijken waar we heen konden en lopen maar. Het park is opgedeeld in verschillende gedeeltes die allemaal verbonden zijn via een ringweg. We begonnen aan het gedeelte dat binnen deze ringweg lag en wat ook meteen de hoofdattractie zou moeten zijn. De enorme drukte vermijden bleek simpeler dan gedacht. Alle Chinezen gaan in enorme getalen af op de bekendste plekken van het park, simpelweg links of rechts af slaan is dus het beste wat je kan doen. We belanden in een oase van rust tussen gigantische stenen pilaren. Dieper en dieper, krapper en krapper tot we op een gegeven moment nauwelijks nog tussen de stenen bomen door konden. Er liep toch echt een pad dus zijn we heerlijk doorgelopen totdat het geluid van een enorme mensenmassa steeds dichterbij kwam. We kwamen bij een uitkijkpunt uit waar we moesten dringen voor onze plek maar waar we wel een fantastisch uitzicht hadden over vrijwel het gehele stenen woud. We konden ons vooraf niet erg veel bij een stenen woud voorstellen. Maar bij het zien van alle duizenden stenen pilaren waar je nauwelijks tussendoor kan lopen begrepen we heel goed waar de naam vandaan kwam. De pilaren zijn gevormd door water, wind en vulkaanuitbarstingen in de loop van miljoenen jaren. Na het uitkijkpunt kwamen we uit op een soort binnenplein waar de ontdekker van dit park in 1930 de naam van het park in gigantische rode letters in 1 van de pilaren heeft geschreven. Het was duidelijk dat elke toerist in dit park voor alleen dit teken en de uitkijktoren kwamen, want 100 meter later sloegen we weer linksaf en waren we weer alleen tussen alle hoge ‘bomen’ om ons heen. We bereikten de ringweg, staken over en liepen het tweede gebied in. Veel kleiner maar ook weidser waardoor je nu een veel beter overzicht had over hoe die stenen bomen er nu eigenlijk uit zagen. Met tussen de deze ‘bomen’ fel groen gras zag het er prachtig uit! We liepen een klein stukje over de ringweg richting het 3de gebied waar 1 wandelroute was aangelegd naar een top. Helaas was de top afgesloten waardoor een mooi uitzicht ons werd afgehouden maar de route terug naar de ringweg ging door 5 natuurlijke poorten. Elk van deze 5 poorten was een uitdaging op zich. We hadden allebei nog een rugtas op die regelmatig afgedaan moest worden om ons tussen deze poorten te wurmen. Wonder boven wonder waren we helemaal alleen in dit gedeelte van het park! Weer op de ringweg aangekomen kwamen we aan bij het 4de gedeelte van het park waar we in de pilaren weer eens wat figuren zouden moeten kunnen herkennen. De figuren die we moesten zien stonden alleen aan het begin van de route afgebeeld waardoor het een flinke zoektocht werd. We hebben er uiteindelijk maar 1 gevonden. Maar wow! In wat voor omgeving zijn we nu beland??? Aan de ene kant snapten we heel goed dat hier bijna niemand komt vanwege de bijna onbegaanbare paden, maar aan de andere kant is dit toch wel het mooiste gebied van dit hele park! We kwamen op een pad uit waarvan we bijna tegen elkaar zeiden dat we moesten omkeren. Nou zijn we beide bepaald niet de dikste te noemen, maar zelfs hier moesten wij ons echt zonder overdrijven, doorheen persen. Omhoog kijkend zagen we slechts een smal kiertje blauwe lucht, en naar beneden kijkend zagen we niet eens waar we onze voeten neer moesten zetten! Op deze manier liepen we de ene na de andere kloof door en keerden we met een ongelofelijk grote glimlach weer terug op de ringweg. Napratend over deze claustrofobische ervaring kwamen we er plotseling achter dat het al tegen sluitingstijd was en hebben we ons gehaast naar de uitgang waar we onze chauffeur de hele middag heeft staan wachten! We hebben ruim 5 uur rondgelopen in dit park! Wat een ervaring!

Bij aankomst in het hotel bleek er andermaal iets ‘niet te kloppen’ volgens de receptionist. En dat is niet de eerste keer. Het zal misschien een cultuur dingetje zijn, of omdat we er niet echt chinees uit zien. Maar overal waar we komen beweren de ze dat er nog niet betaald is, het ontbijt niet inclusief is, de chauffeur nog betaald moet worden of ander soort geldzaken. Overal proberen ze ‘extra’ geld van je af te nemen. Als we dan vervolgens met een bewijs komen dat het wel degelijk betaald of inclusief is haken ze af in hun standpunt, maar het is ongelofelijk vermoeiend dat ze het elke keer toch proberen. Alles bleek wederom gewoon te kloppen, waarna we nog een wat tijd over hadden om de omgeving van het hotel te verkennen. Huh???? Nee!!! Wat zien we daar nou? De Walmart??? Die veel te grote Amerikaanse winkel keten waar je zelfs wapens kan kopen? Jahoor, wat doet die nou hier? We konden de verleiding niet weerstaan even een kijkje te nemen, maar buiten het logo dat hetzelfde was, is het een compleet andere winkel dan de Amerikaanse variant. De volgende ochtend werden we weer opgehaald voor onze laatste binnenlandse vlucht. Die van Kunming naar Guilin. Het hele fiasco begon weer van voren af aan. Dit keer beweerden ze dat we geen koffers mochten meenemen. De frustratie bereikten een toppunt. Een samenvatting van onze ochtend op het vliegveld: 1. We komen erachter dat er een flinke scheur in de flightbag van Janneke zit, Balen! 2. Tijdens het inchecken blijkt dus dat we geen tassen mee mogen nemen en dat we daarvoor extra dienen te betalen. 3. Na heen en weer gebel met ons contact persoon blijkt Lucky Air kort geleden alle bagage regels te hebben veranderd waardoor we ineens geen bagage mee mogen nemen en we toch echt moeten betalen. 4. Er wordt ons een korting aangeboden door de Manager, maar bij de betaling is de manager nergens meer te bekennen en kunnen we fluiten naar onze korting. 5. Uiteindelijk toch inchecken, Sonny’s tas op alarm. Als ware crimineel wordt hij achter slot en grendel meegenomen en blijkt de douane al onze kampeerspullen weg te willen gooien. 6. Nadat Sonny dit net aan wist te voorkomen blijken we onze paspoorten niet terug te krijgen. Wat nu weer? 7. We worden meegetrokken naar de andere kant van het vliegveld door een medewerker en dwingt ons eerst te betalen voordat we ons paspoort terug krijgen. Protesteren bleek zinloos dus eerst maar betalen. 8. Na veel gemok krijgen we van de incheck mevrouw, nadat we een hele stapel papieren hebben moeten laten zien, eindelijk ons paspoort terug! 9. Tijdens de Douane en handbagage controle bleek Janneke ‘illegale’ vloeistoffen bij zich te hebben. Ze zaten keurig binnen de 100cc en in een plastic zakje. Hoppa, alles de prullenbak in. 10. Sonny kon halfnaakt door het poortje heen, zelfs zijn sokken waren ‘gevaarlijk’ en moesten door het röntgen apparaat heen. 11. Het vliegtuig vertrekt uiteindelijk met 3 uur vertraging. Een enerverende middag! Aangezien we de komende tijd 11 vluchten hebben met 11 verschillende maatschappijen kunnen we een mooi vergelijkend waren onderzoek houden. We hebben al een idee waar Lucky Air gaat eindigen. We zijn nog nooit als zulke criminelen behandeld als vandaag met een erbarmelijk slechte klanten service waar ze niet vies zijn van een leugentje. Nadat we eindelijk in het hotel aankwamen, en wederom een discussie over het ontbijt hadden gevoerd, zagen we in onze mailbox een mailtje van Anne nadat we middags ook al een smsje hadden gekregen van haar dat onze vlucht vertraagd was. Anne is ons contactpersoon van Yourplanet die onze volledige China reis heeft geboekt. Nog voordat we haar zelf op de hoogte konden brengen van wat er allemaal gebeurd was vertelde ze al dat we de extra kosten van de bagage gewoon terug krijgen! Ze bleek al contact te hebben gehad met onze contactpersoon in China waarmee we eerder vandaag gebeld hadden om te vragen hoe het zat met de bagage. En dat is precies hoe het werkt bij Yourplanet. De communicatie is ontzettend snel, persoonlijk en direct. Als iemand ooit een China reis wil maken, doe dat dan zeker met Yourplanet!! 

Maargoed, na een enerverende dag waren we dan wel op de plek van bestemming aangekomen. Guilin. Niet dat we er lang zouden blijven want de volgende ochtend stond er een cruise op de Li-rivier op het programma. Als we ook maar 1 seconden hadden gedacht dat het een exclusieve aangelegenheid zou zijn werd dat er in de haven wel uitgeslagen. Tussen duizenden mensen moesten we ons een weg banen naar onze boot, die niet keurig 1 voor 1 aan de kade lagen, nee met 4 of soms zelfs 5 boten lagen ze naast elkaar! Onze boot lag in zo’n rij van 5 waardoor we eerst 4 andere boten over moesten klimmen. Om half 10 vertrokken we dan en maakten we deel van een eindeloos lange stoet van rivier cruise schepen. Zowel voor als achter ons konden we geen eens de laatste boot zien! Ongelofelijk dat dit elke dag weer gebeurd. De rivier kronkelt zich langs ontelbaar veel mooie bergen die uit hetzelfde gesteente bestaat als het stenen woud, maar ook de bergen waar bijvoorbeeld Avatar is opgenomen! Helaas moest Janneke dit grotendeels aan zich voorbij laten gaan door een enorme migraine aanval! Voor haar werkt dan maar 1 ding en dat is slapen. Aan Sonny de taak om te zorgen voor voldoende foto’s en filmpjes wat je hem maar 1 keer hoeft te vertellen. Na elke bocht stonden we weer voor nieuw verrassingen! Wat is het hier mooi! Halverwege werd duidelijk waarom het hier dan zo druk is met uiteraard ontelbaar veel chinezen. Zo’n beetje de gehele cruise was het op het open deck een oase van rust. Op 1 moment na. We vaarden langs de bergen die op het 20Yuan biljet staan afgebeeld! Voor ons niks meer of minder dan de rest van alle mooie bergen maar waarschijnlijk leggen alle Chinezen deze cruise af voor alleen dit moment. Wij hadden net op dat moment uiteraard geen biljet van 20Yuan in onze portemonnee waardoor een ‘leuke’ foto uit bleef. Nadat de rust wedergekeerd was op het open deck was het weer genieten geblazen voor Sonny. Janneke lag helaas nog steeds haar Migraine weg te slapen. De rivier is op sommige stukken zo ondiep dat we regelmatig werden opgeschrikt door luid geschraap van de boot die de bodem raakt. Het hoort er allemaal bij zullen we maar denken. Na een ongeveer 5 uur durende cruise kwamen we aan in Yangzhuo waar we ons weer door de enorme mensen massa moesten wurmen die van alle boten waren gekomen. We werden weer door een chauffeur opgehaald en naar ons hotel gebracht. Dat ging dit keer iets anders. Recente regels, gemaakt door de lokale regering, staan auto’s  niet meer toe in bepaalde gebieden van de stad. Door alleen maar bussen te laten rijden in dit gebied, in het begin waren zelfs fietsen en scooters verboden, wilde ze wat doen om het ‘milieu vriendelijker te maken’. ‘Milieu vriendelijk maken’ staat voor deze regering gelijk aan ‘heel veel geld verdienen’ want de bus kostte een klein fortuin! Zelfs de lokale inwoners werden niet ontzien waardoor ook zij genoodzaakt werd deze bus te gebruiken. Dachten ze! In werkelijkheid maakt er niemand gebruik van deze bus waardoor hij leeg zijn rondjes rijd! Dat het volledig zijn doel voorbij gaat is wel te zien aan de lege hotels en reisbureaus die niets meer te doen hebben in dit gebied. Ondertussen kwamen we in ons hotel aan waarvan de eigenaar weinig moeite had gedaan om zijn afkomst geheim te houden. Overal stonden windmolens, er hingen noren aan de muur en op de menu kaart die we doorbladerden was het eerste menu ‘een Nederlands boeren ontbijt’. Voor ons was het duidelijk!

Het waren voor ons de laatste dagen in China! En hoewel we nog 2 geplande excursies hadden waren het toch vooral 3 dagen van heerlijk relaxen in het hotel, genieten van het mooie weer, foto’s uitzoeken en op de blog zetten en gewoon niks doen! Na een heerlijke nacht wachtten er nog een fietstocht in de omgeving. Op natuurlijk veelste kleine fietsen moesten we de bergen van de omgeving over onverharde en verharde wegen trotseren. Wat is het toch heerlijk om tussen al die bergen te fietsen! We werden meegenomen door onze gids naar mooiste plekjes van het gebied en hebben uren gefietst. Na de lunch reden we naar een zijtak van de Li-rivier vanwaar we op een bamboe vlot verder zouden gaan. Ongeveer 10 enorme bamboe bomen aan elkaar geknoopt met 2 stoeltjes er op en een bestuurder die ons voortduwde met een lange stok. Een effect van die belachelijke regel die de regering deze omgeving heeft opgelegd werd al snel duidelijk. Onze ‘kapitein’ vertelde dat hij normaal gesproken 3 tot 4 van dit soort ritjes op een dag maaktte. Sinds deze regel is ingevoerd heeft hij nu nog maar 1 ritje per 3 dagen! Deze man verdiend nooit meer genoeg geld om zijn familie te onderhouden doordat de regering deze regel heeft ingevoerd. Op deze manier is het een doodbloedende omgeving wat ontzettend zonde zou zijn. Ons ritje werd in ieder geval veel spectaculairder dan vooraf verwacht! Het was heerlijk rustig dobberen voor we bij een aantal dammetjes kwamen. Niet vreselijk hoog of diep, maar met een bamboe vlot dat niet al te veel drijf vermogen heeft zak je dan toch al gouw tot aan je kont in het water! Krijsend zatten we allebei in het gammele bootje! Wat een ervaring toch weer als je zo tussen bergen in zo’n vlotje zit! Het vlotje bracht ons nagenoeg voor het hotel weer terug en we hebben de rest van de middag heerlijk genoten van de rust die we hadden. De laatste volledige dag van deze China reis hebben we wederom in de bergen doorgebracht. Dit keer per voet. Met de auto zijn we met onze gids naar een uitkijkpunt gereden waar we op zijn geklommen! We hadden er een fantastisch uitzicht en konden de hele stoet rivier cruise schepen alweer aan zien komen varen. Wat een bizar gezicht! Tijdens onze weg naar beneden liepen we langs de vele rijstvelden en fruitboomgaarden. We kregen verschillende proeferijtjes van deze soorten fruit. Sommige lekkerder dan de andere, een ervaring was het wel. Tijdens deze paar uur durende wandeling werden we constant vergezeld door een hond. Geen idee of hij van iemand was of dat het een zwerfhond was, maar in ieder geval week hij niet van onze zijde alsof hij ons de weg wilden wijzen. Leuk was het zeker! Toen we uiteindelijk de rivier bereikten die we net nog van grote hoogte hadden gezien hebben we nog een tijdje langs de oever, en nog steeds met hond, gelopen. Uiteindelijk bereikten we een pondje waar aan de overkant een chauffeur op ons wachtten die ons terug bracht naar het hotel. Deze 3 dagen waren een waardige afsluiter van een leuke reis door China! Heerlijk relaxed tussen de bergen, wat wil je nou nog meer! 

De volgende dag zat er voor ons niks anders op dan het laatste deel van deze reis af te leggen. 1 dag te vroeg bleek nu. We kwamen erachter dat er een grote wielrenwedstrijd gehouden wordt in deze omgeving waar onder andere veel Nederlanders aan mee doen! Sterker nog, deze wedstrijd zou door Yangzhuo heen rijden! Het gebeurde allemaal terwijl wij met 300Km per uur door het landschap heen raasden en onderweg waren naar Gangzhuo. 3 uur later kwamen we aan in de stad met het grootse verstedelijkte gebied ter wereld. Op een oppervlakte dat half zo groot is als Nederland wonen maarliefst, niet schrikken, 62 miljoen mensen!!!!! En wij in Nederland maar zeuren dat het overal zo druk is….Met deze aankomst kwam er een officieel einde aan onze China reis! Voor het boeken van deze reis hadden we zelf al het vliegticket + hotel overnachting al geboekt waardoor de taak van Anne er op zat. En dat hebben we geweten. Het hotel dat we hadden geboekt bevond zich praktisch op het vliegveld zodat we de volgende dag lekker makkelijk meteen op de goeie plek zouden zijn. Verkeerd gedacht. Het hotel, dat we gewoon via Booking.com hadden geregeld bleek helemaal niet te bestaan! Geen taxi chauffeur wist hem te vinden en ook het telefoon nummer dat erbij zat was niet te bereiken. Fijn, we zijn nog geen 2 uur op eigen benen in China en zonder hulp van Anne en het gaat al volledig mis! Na een zoektocht van 4 uur waren we er klaar mee maar we moesten toch echt nog een overnachting hebben!  Via het vliegveld waar we ondertussen waren aangekomen hebben we uit ellende een hotel geboekt en zijn we als een blok in slaap gevallen op de bedden van beton! 

Daarmee zit het er toch echt op! Deze fantastische 26 dagen door China die na 18 dagen Rusland en Mongolie volgden. Nog 1 vlucht van 14 uur en we bevinden ons weer in een westerse wereld waar we ons weer gewoon verstaanbaar kunnen maken. En daar kijken we stiekem toch wel erg naar uit! Geen google translate meer, geen tekentjes meer die betekenisloos zijn voor ons en geen rijst meer bij je ontbijt, maar vooral, geen mensen meer die je aangapen en ongegeneerd foto’s van je maken! Op naar Nieuw Zeeland! Op naar het avontuur op de fiets!

Bye Bye1