Een nieuw gevoel

Het is alweer een tijdje geleden dat we een blog hebben geschreven dus we moeten weer even terug graven in wat we eigenlijk allemaal gedaan hebben. Dat zeggende, beseffen we ineens ook dat dit bijna de laatste blog wordt van onze reis. Het is nog maar een paar dagen voor we weer voeten zetten op Nederlandse bodem. Maar voordat we dat doen hebben we onze wereldreis toch wel op een hele vette manier afgesloten! De 5 dagen in Christchurch konden ons niet snel genoeg voorbij gaan. Hoewel we nog vreselijk veel moesten doen keken we maar naar 1 ding uit en dat was de cruise. Na 8 weken van onmenselijke inspanning keken we zo uit naar het lekkere eten en dagen lang niks doen op het zwembad deck, waardoor de klok ons 20 keer te langzaam vooruit ging. De enige noemenswaardige inspanning op de eerste dag bestond uit een bezoekje naar de supermarkt. Gelukkig dicht bij de Airbnb die we geboekt hadden dus deze zware klus hadden we zo achter de rug. Wat is het heerlijk dat we niet meer hoeven te fietsen. Hoewel we een geniale tijd achter de rug hadden zijn we blij dat we dit voorbij is. Nu onze benen een klein beetje tot rust waren gekomen zijn we toch nog even richting het centrum van de stad gereden. De vreselijke aardbeving van 2010 was nog steeds zichtbaar in het centrum. Alles wordt maar heel langzaam opgebouwd, waardoor er verschillende gebouwen nog steeds afgebrokkeld in het centrum staan. Een doorn in het oog voor de stad. Ons werd verteld dat alles minstens 10 keer wordt bedacht voordat ze uiteindelijk beginnen met de herbouw waardoor het nog wel een tijdje kan duren voordat dat alles er weer picobello uit zal zien. 

We gingen ook op zoek naar een cadeautje voor de prestatie die we geleverd hadden. Doordat we de afgelopen weken zóveel fietsenmakers van binnen hebben gezien, zagen we ze elke keer weer hangen. Die prachtige zwart witte Nieuw Zeeland fiets shirtjes met hun kenmerkende silver fern. Als we dit volbracht hadden zouden we ons daarmee belonen! Dus hup naar de fietsenmaker! Gelukkig waren ze voor ons allebei in de goeie maat beschikbaar en gingen we dus met ons kerst cadeau, beloning en verjaardagscadeau in 1 de deur weer uit. Deze enorme inspanning was wel weer genoeg voor vandaag dus na nog een bakkie koffie zijn weer richting onze Airbnb gereden. We hebben eigelijk nog geen slechte Airbnb’s gehad en gelukkig behoorde deze ook weer in diezelfde categorie. De rest van de dag hebben we ons beziggehouden met het schoonmaken van onze fietsen. De kerstversiering hebben we verwijderd en alle bewegende onderdelen werden weer getrakteerd op een laag verse olie. 

 Van te voren hadden we alle scenario’s in ons hoofd gehaald toen we de fietsen terug zouden brengen. Met de enorme hoeveelheid ellende die we beleefd hebben met deze fietsen waren we voorbereid op nog meer ellende die we ongetwijfeld zouden krijgen. Voor elke mogelijkheid hadden we een weerwoord, maar niet voor degene die we nu kregen. De eigenaar was niet aanwezig….Onze fietsen werden in ontvangst genomen door een monteur die even naar de remmen en de tassen keek en ons vertelde dat het allemaal in orde was maar dat de eigenaar er in het nieuwe jaar naar zou kijken en dan nog contact met ons op zou nemen. Maar dan zijn we het land al uit riepen we in koor! Ik snap jullie frustratie maar het kan echt niet anders riep de monteur. En alle bonnetjes dan van reparaties die uitgevoerd zijn en waar we het geld nog van terug krijgen riepen we wederom in koor. Helaas Helaas! Balend liepen we deur uit, want het ging toch om ongeveer 150 euro! We konden er weinig aan veranderen. Onze frustratie hebben we weg gegeten in de prachtige botanische tuinen van Christchurch maar toch baalden we nog steeds! Thuis hebben we dan al onze tassen ingepakt en zijn we de volgende ochtend in al vroegte richting het vliegveld gereden met de bus. Op naar Auckland! Na een korte vlucht van een uur stonden we weer op de grond en reden we richting het centrum van de stad. Op naar het postkantoor! Toen we halverwege onze fietstocht waren kwamen erachter dat we heel wat spullen niet gebruikte en deze dus eigenlijk niet nodig hadden. Al deze spullen hebben we richting Auckland gestuurd zodat we die vandaag zouden oppikken! Maar…Maar…Maar….Neeeeeeeeee! Het postkantoor is dicht! Hoe dom! Het is het weekend van Oud en Nieuw! Dan is alles dicht natuurlijk! De denktank werkte op volle toeren….Hoe moeten we dit nu weer oplossen! Eerst maar het volgende. De spullen die we helemaal niet nodig hadden deze fietstocht hadden we voor ons vertrek al achter gelaten in een kluis. Die kluis was wel gewoon open gelukkig dus gingen we bepakt en bezakt naar de bibliotheek. Die gelukkig ook gewoon open was! We moesten onze boarding passen nog even printen en toch ook nog even bedenken hoe we aan ons pakketje zouden komen dat op het postkantoor lag. Uiteindelijk kwamen we na meerdere telefoontjes uit bij Marla. Marla is een oud ‘collega’ van Janneke en woont in Auckland. Gelukkig wilde zij na oud en nieuw het pakketje ophalen en het opsturen naar 1 van de havens die we aan zouden doen in Nieuw Zeeland voordat we het land zouden verlaten. Opgelost!

Nu konden we dan eindelijk heerlijk gaan relaxen! We zakten bijna door onze hoeven met de enorme berg bagage die we bij ons hadden maar hoe dichter bij we kwamen, hoe meer ons oog gevuld werd met de Diamond Princess. ‘Ons’ cruise schip voor de komende dagen! Doordat we ondertussen al schandalig veel dagen gecruisd hebben zijn we aardig geklommen op de ladder van de Captain Circle. Hierdoor krijgen we steeds meer voordelen en 1 daarvan is priority boarding! Zo konden we dus de lange rij wachtende mensen achter ons laten en waren we binnen de kortste keren aan boord!  Onze kamer mochten we helaas nog niet in omdat de hele boot van boven tot beneden grondig werd schoongemaakt. Dit gaf ons de gelegenheid de gehele boot te ontdekken. Hoewel alle boten waar we tot nu toe op zijn geweest er ongeveer hetzelfde uit zien, verschillen ze toch wat! Na deze uren durende wandeling op de boot konden we dan eindelijk onze kamer in. Dit keer een kamer op de 5de verdieping met een raam! Deze cruise zou in totaal 12 dagen duren waar we naast Auckland en eindbestemming Sydney, ook Wellington, Picton, Akaroa en Dunedin zouden bezoeken. De hele volgende dag verbleven we nog in de haven van Auckland zodat we savonds het prachtige vuurwerk in Auckland vanaf de boot konden bekijken! Even voor middenacht vaarden we dan de haven uit en ‘parkeerde’ de kapitein de boot vakkundig vlak bij de kade. Dit proces nam een half uur in beslag waardoor we 12 uur op de eerste rang zaten om het vuurwerk konden bekijken dat van de 300 meter hoge Skytower werd afgeschoten! Met 3000 feestende mensen op het bovenste deck van de boot, knallende muziek uit de boxen van DJfever en het prachtige vuurwerk op de achtergrond begon 2018 voor ons op een geweldige manier! De ene na de andere cocktail werd achterover gegoten en het feest ging door tot in de kleine uurtjes! Toen we onze roes uitgeslapen hadden en rond lunchtijd wakker werden voeren we rustig in het stralende zonnetje richting Wellington langs de bergachtige kust van Nieuw Zeeland. Het ontbijt buffet hadden we weer snel gevonden en smiddags hebben we heerlijk gelegen op het open deck van de boot. We hadden onze weg al weer snel gevonden, wat is dit toch een heerlijke manier van vakantie! 

De eerste stad in een reeks van 4 steden die we aandeden was Wellington. Heerlijk door het centrum gelopen op zoek naar zonnebrillen! Helaas viel Sonny’s oog niet alleen op de zonnebrillen maar ook op een pak! Hij wilde al lang een nieuw pak hebben voor de gala avonden op de boot maar had ze nog nooit gevonden! Maar nu hing dit zwart witte pak daar dan die ook nog eens als gegoten zat én in de aanbieding was! Win win situatie! Met bril en pak hebben we ons gehaast naar het informatie centrum vanwaar we een tour hadden geboekt naar de Weta Workshop. Een grote naam in de filmindustrie en een soort mekka voor Lord off the Rings fans! Sonny moest dan ook met het schaamrood op de kaken bekennen dat hij nog nooit de films had gekeken! Hoe dan ook, bij de Weta workshop worden alle kostuums gemaakt die gebruikt zijn in de film. Erg leuk en interessant om te zien! Na deze korte tour zijn we nog langs verschillende filmlocaties gereden en werden we weer afgezet bij het informatie centrum. Hierna hebben we nog een korte wandeling gemaakt door de Botanische tuinen van Wellington voordat we weer richting de boot reden met de bus. Hierbij vertelde de buschauffeur dat er sinds de grote aardbeving van afgelopen november verschillende gebouwen ingestort waren die nu geruimd worden! Huh? De grote aardbeving van afgelopen november? Na een korte rondvraag bij mensen die om ons heen zaten bleek er een flinke aardbeving hier geweest te zijn op 13 november! Dat is dus 3 dagen nadat we het vliegtuig vanuit Wellington richting Nelson hebben genomen! Jammer! We hadden graag eens een aardbeving gevoeld! De volgende 2 havens waren Picton en Akaroa. Twee piepkleine toeristen dorpjes die opzich zelf niks bijzonders waren. Het was meer de omgeving waarin deze dorpjes lagen die prachtig waren! Op beide dagen hebben we dan ook een heerlijke wandeling gemaakt voor we ons savonds weer op het fantastische eten konden storten! Het eten is en blijft fabelachtig aan boord, onze diner buren en de 2 obers die we hebben maken het elke avond weer iets om naar uit te kijken! De laatste stad in Nieuw Zeeland die we aandeden was Dunedin. Een stad die we dankzij Liz en Murray enkele weken geleden al hadden ontdekt maar waar we nu rechtstreeks richting het postkantoor gingen! Dit keer was hij wel open waardoor we gelukkig ons pakketje in ontvangst konden nemen! Yes! Snel terug naar de boot en heerlijk relaxen met al onze spullen die nu allemaal weer compleet waren! 

Na de laatste dag op het vaste land van Nieuw Zeeland was het de volgende dag ook de laatste dag in Nieuw Zeelandse wateren, maar niet voordat we 1 van de 7 cruise wonderen ter wereld hadden afgelegd! De Fiordlands in Nieuw Zeeland. We zouden vandaag de ene na de andere Fjorden invaren! 5 om precies te zijn dus hadden we al een paar weken onze vingers gekruist en gesmeekt om mooi weer! Onze smeekbedes waren gehoord want toen we wakker werden en de eerste fjorden al in vaarden was het strak blauw!! Het was gewoon STRAKBLAUW!!! YES!!!! Dusky Sound, Thompson Sound, Breaksea Sound, Doubtfull Sounds en de beroemde Milford Sound! We hadden een mooie plek op het open deck uitgekozen naast een gezellig Amerikaans stel waar vandaan Janneke de hele dag de GoPro in de gaten hield die een timelaps aan het maken was en Sonny van boven naar beneden rende en van voor naar achteren om vanuit alle rangen standen foto’s te maken van dit natuur geweld! Deze dag had simpelweg niet perfecter kunnen zijn! Het mooie weer zette zich voort op de normaal gesproken onstuimige Tasman Sea. De golven kwamen ‘slechts’ tot aan deck 6 (wat betekend dat de golven nog steeds over de Texelse boot heen zouden komen) waar normaal gesproken de mensen op deck 14 nog doorweekt raken van de golven!  Het lot was ons gunstig gestemd zullen we maar zeggen! Maar helaas hadden we ons geluk verbruikt toen we aankwamen in Hobart. Al 3 keer eerder waren we hier geweest, maar nog nooit waren we naar de top van Mt Wellington geweest! De bijna 1300 meter hoge berg die zijn voet praktisch in de oceaan heeft staan! We gingen zo vroeg mogelijk de boot af en snelde ons naar het informatie centrum! De berg liet zich in volle glorie zien maar op die hoogte kan dat snel veranderen. We boekten een tour die aan het einde van de ochtend vertrok en deden tussendoor nog wat boodschappen en andere dingen die we nodig hadden. Ondertussen bleven we maar omhoog kijken of de top van de berg nog steeds zichtbaar was. Waar we al bang voor waren gebeurden! Langzaam maar zeker werd het steeds bewolkter en tegen de tijd dat we naar boven reden was de top niet langer zichtbaar. Tegen beter weten in begonnen we aan de 30Km lange klim naar de top waar we uiteraard totaal geen uitzicht hadden! We hoopte nog dat de wolken weg zouden trekken maar toen we naar de beneden reden zagen we dat de wolken nu al tot ongeveer halverwege de berg waren gekomen. In de stad scheen de zon no uitbundig maar was de berg niet langer te zien. We hebben ons getroost met het lekkerste ijs ter wereld en vertrokken daarna weer richting de boot. Enkele uren later vertrokken we voor ons laatste dag op zee voordat we Sydney bereikte! 

Deze laatste dag scheen de zon uitbundig maar aan alle dingen komt een eind. Aan het einde van de dag hebben we alle spullen ingepakt, de mensen die we allemaal ontmoet hebben tijdens 1deze 2 dagen nog 1 keer gedag gezegd, Facebook uitgewisseld, de laatste cocktails gedronken en ons slap gelachen van de show voordat deze cruise de volgende ochtend ten einde kwam. Dat was een einde met een randje. Niet alleen was deze cruise geëindigd, maar was dit ook het einde van onze wereldreis. Het zit erop! Het is over en voorbij. We gaan naar huis met een voldaan gevoel. En dat is nieuw voor ons. We hadden altijd het gevoel dat het nog niet genoeg was, nog niet klaar en dus gingen we verder naar andere bestemming en zochten we meer avonturen op zodat we maar een voldaan zouden krijgen. Maar met deze aankomst hebben we nu eindelijk een voldaan gevoel en kijken we er ontzettend naar uit om naar huis te gaan. Terug naar onze vrienden, terug naar onze familie, terug naar ons eigen gekke landje dat wij nog steeds thuis noemen!