Als de zon schijnt
Onze volgende bestemming in deze nu al legendarische reis door China is Dali. Wederom stapten we daarvoor het vliegtuig in. En dat zullen we de komende tijd nog veel vaker gaan doen! Afgelopen week hebben we alle vluchten geboekt die we nog nodig hebben. Daarmee ligt nu dus ook onze thuiskomst op 20 januari officieel vast! We hebben maar liefst nog 9 vluchten tot die tijd! Shangri la - Kunming, Kunming - Yangzuo, Guanzhou - Auckland, Wellington - Nelson, Christchurch - Auckland, Sydney - Brisbane, Brisbane - Melbourne, Melbourne - Kopenhagen en Kopenhagen - Amsterdam. Met deze laatste vlucht komt er dan echt een einde aan de reis die op 7 september 2015 begon!
Maar voor nu kwamen we dus aan op het piep kleine vliegveldje van Dali waar we opgehaald werden werden door Jim. Een Tibetaan die eigenaar was van het hotel waar we de komende 2 dagen zouden verblijven. Onderweg naar het hotel reden we langs een ontelbare hoeveelheid leegstaande flatgebouwen. Jim vertelde ons dat deze prachtige gebouwen al jaren leeg staan. Men hoopt met zeer aantrekkelijke huizenprijzen mensen uit Peking en Shanghai te trekken. Aan de prachtige omgeving ligt het niet, maar het ontbreekt hier simpelweg aan de werkgelegenheid waardoor er niet meer dan 600.000 mensen in deze stad wonen. Waarom er dan nog steeds nieuwe flatgebouwen en hotels bij worden gebouwd was ook voor Jim een raadsel. De route onderweg naar het hotel ging langs de oever van het gigantische meer dat zich uitstrekt over ruim 45Km lengte en 8Km breedte. Bedenk daarbij de 3500 meter hoge bergtoppen an alle kanten van het meer en je hebt een prachtige locatie voor een mooie stad. Bij aankomst in het wederom prima verzorgde hotel zijn we er meteen op uitgetrokken aangezien onze tijd spaarzaam is tijdens ons verblijf in Dali We zaten op het loopafstand van het oude centrum van Dali. Het Centrum ziet er idyllisch uit met leuke winkelstraatjes met allerlei lokale winkeltjes. Voor de massale grote winkels moet je in het nieuwe centrum van Dali zijn dat enkele kilometers verderop ligt. De Drum en Clock tower waren natuurlijk ook weer aanwezig net als een deel van de oude stadsmuur. Deze stadsmuur is slechts voor een klein gedeelte gerestaureerd en is dus ook maar 1Km lang maar geeft ons toch een mooie indruk van hoe het er ooit uit zag. Na een tijdje rond te hebben gelopen werden we aardig verrast! Voor het eerst sinds ons vertrek uit Mongolië zagen we de zon! In Peking en Zhangye hadden we wel een waterig zonnetje gezien maar zat de smog toch echt teveel in de weg om blauwe lucht te kunnen zien. Dit keer zagen we toch duidelijke blauwe lucht èn de zon! Al was was het maar een piep klein gaatje in het wolkendek en scheen de zon niet langer als 5 minuten, het was heerlijk! De toch al mooie Chinese natuur ziet er in de zon nog mooier uit! Nadat de zon onder was gegaan en alle lampen en lichtjes de stad prachtig verlichtten zijn we op zoek gegaan naar wat eten en kwamen dit keer uit bij een Italiaan! De pasta smaakte heerlijk en hebben als afzakkertje nog even lekker rustige rond gelopen door het prachtige stadje.
Waarschijnlijk door de contacten met Nederlandse reisbureaus en zijn vele Nederlandse gasten kregen we een super lekker ontbijt voorgeschoteld met verse pannenkoeken en yoghurt! Net op het moment dat het Chinese ontbijt ons de neusgaten uit kwam kregen we dit voorgeschoteld! Jim nam ons vandaag mee naar de Yi bevolking. 1 van de 56 officieel erkende minderheden van de Chinese bevolking. En juist die erkenning is ontzettend belangrijk voor de minderheden. Hierdoor kunnen ze gebruik maken van allerlei officiële instanties en maatschappelijke voordelen. De Yi bevolking is met ongeveer 6 miljoen de 6de grootste minderheid van het land en leeft vaak in de bergen. Jim nam ons dan ook mee naar een klein dorpje waar ongeveer 200 mensen van die minderheid leven. De rijst en mais velden werden omringt door de huizen. Het was leuk om te zien hoe ze zo primitief kunnen leven en zichzelf kunnen voorzien van alles wat ze nodig hebben. Door het hele dorp waren er waterputten gegraven die in geval van droogte gebruikt konden worden. Het viel ons op dat er alleen maar ouderen leven in dit dorp. Jim vertelde dat alle jongeren naar de grote stad zijn getrokken. Met die reden is dan ook de lokale school gesloten omdat er geen animo meer voor was. Na deze wandeling waarbij we ook een paar locals ontmoetten zijn we verder gereden en kwamen we uit bij een kleine markt waar onze mond open viel van verbazing. De hoeveelheid groente was verbazingwekkend te noemen, maar over de manier waarop de koeien werden verkocht waren we helemaal verbaasd. De koe wordt niet in kleine stukjes gesneden die in kant en klare stukjes van 200gram worden verkocht. Nee, je koopt hier een hele poot, of een gehele ribbenkast, en zelfs de kop wordt in zijn geheel verkocht. Er verdwijnt werkelijk niks in de prullenbak aangezien zelfs de ingewanden worden verkocht! Alleen maar goed in onze ogen, als je toch een beest slacht om het op te eten kan je net zo goed alles gebruiken! Tijdens de daaropvolgende lunch werd die gedachte echter wel meteen op de proef gesteld. Jim nam de bestelling op zich en even later stond er een in stukken gesneden koeien hoofd in een soort soep voor ons neus. Het smaakt uiteraard net als ander koeien vlees maar de gedachte dat het de kop van het beest is toch wel wat vreemd. Na de lunch zijn we verder gereden richting een openlucht museum en de lokale Boeddha tempel. Vooral de Boeddha tempel was bijzonder te noemen. Aangezien het Boeddhisme in China nog niet zo oud is kwamen de beelden in de tempels uit India vandaan. Om in de gaten te houden of de Chinezen zich aan het Boeddhisme hielden hadden de Boeddha's de meest wazige vormen. De ene had lange armen, de ander lange benen, lange wenkbrauwen en nog veel meer. De boeddha's konden zo op elke manier het Chinese Boeddhisme in de gaten houden! Na deze leuke kennismaking met de Yi Bevolking keerden we terug richting het hotel dat over prachtige bergweggetjes ging.
Maar onze dag zat er hiermee nog niet op! We hadden wat goeie recensies gelezen over een leuke wandelroute richting het meer. Tijdens het lopen begrepen we alleen niet zo goed waarom. We liepen 5Km lang richting het meer door een vreselijk saaie omgeving. Alleen bij het achterom kijken keken we recht tegen de bergen die vandaag in zijn geheel te zien waren! Tot onze verbazing waren de bergen geheel groen! En dat terwijl de toppen toch echt 3500 meter of hoger waren. Bij het meer aangekomen hadden we het mooie uitzicht en begonnen we aan de terugweg. Dit was vast en zeker de route die bedoeld werd! We liepen door de landerijen waar de locals op dat moment hun oogst aan het zaaien waren. Daarbij kwamen geen grote machines aan te pas maar werd alles gewoon met de hand gedaan om vervolgens schoon gespoeld te worden in de lokale rivier. Het was leuk om te zien en maakte de 5Km terug een stuk leuker dan de heenweg.
In de volgende blog ons verblijf in Wumu. Een piepklein dorpje in de bergen!
To be continued!
